AŞIRI AKTİF MESANE

Ani ve zorlayıcı idrara gitme hissi ile tuvalet arama ihtiyacı duyuyorsanız,idrar kaçırmanız olsa da olmasa… beraberinde idrar yolu enfeksiyonu ya da başka tespit edilmiş bir hastalık yoksa.. aşırı aktif mesaneniz olabilir.

Kadınlarda daha çok gözleniyor.

Şikayetlerin başlangıcı, sıklığı ve hastanın sosyal yaşantısını ne kadar etkilediği önemlidir.

Hayatı tehdit eden değil konforunu bozan bir rahatsızlıktır. Hastada idrar kaçırma korkusuyla fiziksel aktivitelerden kaçınma, uyku kalitesinde düşme, cinsel ilişkiden kaçınma, cinsel istek azlığı, kendine güvende azalma, depresyon, iş verimliliğinde düşme, seyahat zorluğu, özel iç çamaşırları, özel petler kullanma gibi can sıkıcı sonuçlar doğurur.

Tedaviye işeme alışkanlığı ile ilgili değişiklikler, sıvı alımının düzenlenmesi, işeme eğitimi ile başlanır. Hastaya işeme aralıklarını giderek uzatması, bu sayede mesane hacmini arttırmayı öğrenmesi ve gelen işeme uyarısını erteleyebilmesi öğretilir. 

İşeme aralıkları en az 3 saate çıkarılabilmelidir.

Eğer davranışsal tedaviye yeterince yanıt yoksa ilaç tedavisine geçilir. 

İlaç tedavisi ile birlikte davranışsal tedavinin kombinasyonunda başarı her zaman daha yüksektir.

Yeni akımlar ve kurumlarla kurulan Türkiye Cumhuriyetinin, Osmanlı'dan devraldığı nadir kurumlardan biri Hilali Ahmer, yani şimdiki Kızılay...Bilinmesi gereken çok şanlı  bir geçmişi var.

Hilal-i Ahmer içinde  1912 yılında kurulan ama  Atatürk'ün isteğiyle 1924 yılında  kaldırılan bir örgüt var, 'Kadınlar Merkezi'...Atatürk gibi kadın haklarını silbaştan yapılandıran bir liderin, bu örgütü  kaldırması size garip gelmiş olabilir ama ardındaki düşünce tahmin edebileceğiniz gibi  çok incelikli... Eşitlikçi politikalara aykırı ve  kadın erkek ayrımcılığını duyumsatıyor diye özellikle kadın sözcüğünü bu örgütün isminin başında istememiş.Tıpkı şimdiki bazı feminist akımlar gibi…O tarihden sonra da, Kadınlar Merkezi isimli iç  örgüt,  çalışmalarını Hilal-i Ahmer bünyesinde sürdürmüş.

Batılılaşma akımlarının süregeldiği Tanzimat yılları...

 Salib-i Ahmer isimli yardım cemiyeti, Cenevre’de kurulmuş ve Osmanlı’da  da bir benzerinin kurulmasına esin kaynağı olmuş. Bir yardım cemiyetinin kurulması teklif edilmiş fakat başlangıçta hiç umutlu olunmamış ; ‘bir fayda beklememekle beraber zararı da yok’ denerek Hilal-i Ahmer’in kuruluşuna izin verilmiş.Kuruluş izni, tarihi bir karar; çünkü bu dernek, milli mücadelede halkın ve direniş cephesinin hep yanında mevcudiyet göstermiş.

Sultan Abdülaziz ve annesi Pertevniyal Sultan’ın himayesi ve desteğinde açılmış.Daha sonradan ileri gelen devlet erkanlarının eşleri de bu birlikteliğe katılmış ama bu katılım hep sınırlı kalmış.O yıllar batı ülkelerine yakınlık sağlanmaya çalışılan yıllar..Bir konuşmada batıdan gelen ışığa Osmanlı'nın kapılarını kapatmadığı , çok erken vakitlerden itibaren ülkenin doğusunda da şubelerin açılmaya başladığı ve 10 hanım üyesinin olduğu bahsedilmiş.Batılılaşmanın bir  göstergesi olarak da ‘kadın üyeliklerin bulunması’ dile getirilmiş.'Kadın varlığı' modernleşme ve değişim adımı  olarak sunulmuş.

Aslında derneğin ilk kuruluş metninde kadınların da üye olabileceği belirtiliyor fakat bu,  ülkenin kadınlar üzerindeki baskıcı tutumuyla sadece kağıt üzerinde kalıyor ,pek rağbet görmüyor.Sonradan derneğe üyelikler oluyor fakat ‘kadınlar kalemi’ ayrı tutuluyor ve merkezle bağlantıya direkt olarak izin verilmiyor.Yazışmalar ve bağışlarda,  aracı komisyonlar oluyor ve kadının dernekte aktif etkinliğine izin verilmiyor.

Hilal-i Ahmer,kuruluşundan itibaren batı ile iletişim konusunda hep etkin olmuş.Kurucular içinde devlet erkanının eşleri ve annelerinin de olması toplum gözündeki değerini ve güvenilirliğini pekiştirmiş. İlk yıllardan itibaren sadece yardım çalışmaları değil , savaşta ve barışta Türk halkının yanında bulunarak,siyaset ve ekonomide söz sahibi olmuş.Gelir sağlayıcı girişimlerde bulunmuş,sanatevleri ,kurslar,sergiler açmış.Osmanlı'nın çöküşüyle beraber inişli çıkışlı bir seyire de sahip olduğu olmuş.

1911 yılında yeniden yapılanmaya giderek, Trablusgarb ve Balkan savaşlarında etkinlik göstermiş ve önemine daha çok inanılmış.Birinci Dünya Savaşındaki etkinliğinden sonra Kurtuluş Savaşında da büyük desteği olmuş.Bu yıllarda, artık, yöneticilerinin çoğunun hekim  olduğu bir 'aydınlar ocağı' haline gelmiş ve Kurtuluş Savaşı yıllarında bir ' karargah' niteliği kazanmış.Cephe ve cephe gerisindeki askerlere,mübadale ile değişim gösteren göçmenlere,savaş esirlerine,aç kalan sivil halka  yardım edip,  doğal afetlerde de halkın yanında olmuş.

II.Meşrutiyet’in modernleşme akımları ile beraber pek çok kadın derneği kurulur ve  Hilal -i Ahmer içerisinde kurulacak bir kadınlar kolunun da derneğe çok destek verebileceği düşünülür.Bir kadın doğum uzmanı olan Dr.Besim Ömer Paşa'nın medyayı da arkasına alarak başlattığı çalışmalarla 1912 yılındaki ilk olağan kongresinde 'Kadınlar Merkezi' kabul edildi.Fahri başkanlığını Sultan Reşat'ın annesi ,fiili başkanlığını Sadrazam Kamil Paşa'nın eşinin yaptığı,Dışişleri bakanı Rıfat Paşa'nın ve diğer yüksek bürokratların eşlerinden olmak üzere 100 civarında kadının üyesi  olduğu bir topluluk haline geldi.Hilal-i Ahmer Kadınlar Merkezine verilen destek İttihat  ve Terakki döneminde de devam etti , Enver Paşa'nın annesi  ve Talat  Paşa'nın eşi de merkeze destek verdi.Düzenlediği etkinliklerle yurtiçi ve yurtdışından hatırı sayılır düzeyde bağışlar topladı.

 Hastabakıcılık ve hemşirelik kursları açıldı ve öncelikli olarak tanınan ailelerin kızları öncülük etti.Kurs alan kızlar cephede ve cephe gerisinde mesleklerini icra ettiler.Kadınlar Merkezinin düzenlediği sergiler,el ürünlerinin satıldığı pazarlar,müsamere ve balolar bağış toplamak için kullanıldı.Kısa sürede örgütlenerek Avrupa'daki Salib-i Ahmer’e de destek vermeye başladılar.Bu çabuk örgütlenme üzerine, yabancı ülkeler elçiliklerini görevlendirerek bu ilişkinin arttırılmasını  talep ettiler.

Kadınlar Merkezi'nin etkinlikleri ve başarıları derneğin imajını daha da parlattı ve yabancı ülkelerle ilişkileri de iyi yönde etkiledi.Yabancı ülkelerle bazı yazışmaların Hilal-i Ahmer Cemiyeti üzerinden yapıldığı da biliniyor.Yine o yıllarda güven telkin ettiği için,yurtdışında yaşayan Türklerin milli mücadele yıllarındaki bağışları da Hilali Ahmer üzerinden yapılmış.

Ayrıca kadının toplumda varolması ve eşitlik ilkelerinin    başlangıcı açısından , kadının etkin ve başarılı olduğu böylesi bir cemiyetin olması ülkedeki kadın algısı üzerine olumlu katkılar sağlamış.Anadoludaki mülki erkanın eşlerinin de öncülük etmesi, topluma örnek ve cesaretlendirici bir unsur olmuş.O yıllara kadar  ülkede pek hız bulamayan kadın hareketleri ,Kadınlar Merkezi ile istediği ivmeyi yakalamış.Yardımsever Türk halkının bu kabullenişinde hayır işleri yapılıyor olması da etken olmuş.

Kadınlara dernek bünyesinde konferanslar ve eğitimler düzenlenmiş.Kızlara diploma törenlerinin düzenlenmesi ,çekinmeden hocalarıyla tokalaşmaları, fotoğraf çektirmeleri basında paylaşılmış. Müsamerelere daha sonradan erkeklerin de davet edilmesi,kadınların peçeleri atarak Hilal-i Ahmer Çiçek günlerinde çiçek satması ve hilalli rozet satışıyla bağış toplaması o yıllar için başarılması güç adımlar olmuş.Kızların satış yaparken olan görüntülerinin olduğu kartpostalların satışından da gelir elde edilmiş.Bu modern görüntüler Türk kadınının yeni imajı için de yol gösterici olmuş.

Cemiyet, ilaç,tıbbi malzeme,sargı bezi ve cepheye ihtiyaç kıyafetler için yüklü miktarda bağış toplayarak  devletin önemli yükünü üzerine almış.

Osmanlı'nın Balkan topraklarını kaybetmesiyle, mübadele yıllarından önceki yıllardan itibaren başlayan bir göçmen akını bulunmaktaydı.Buralardan gelen tüm varlığını savaşta yitirmiş,aç ve yardıma muhtaç göçmenler vardı.Sağlık hizmeti dışında bakım,gıda,barınma,kıyafet gibi ihtiyaçları  vardı. Bu insanlara gelir üretecek iş kazandırmak gerekliydi.Gelen göçmen kadınlara, Kadınlar Merkezi bünyesinde el sanatları öğretildi, çok az bir sürede yüzlerce kadın el sanatlarını öğrendi.Ortaya çıkan ürünler yurtdışı dahil alıcı buldu, gelir elde edildi.Böylelikle göçmenlerin yarattığı mali külfet karşılandı,üzerine askeri ve sivil ihtiyaçlar için para ve malzeme elde edildi. Balkan savaşlarından itibaren askerler için Hilal-i Ahmer Cemiyetinden istenen pamuklu ve yün örgü kıyafetler,battaniye,çorap,eldiven,  Kadınlar Merkezi ve Sanat Evi  tarafından dokundu.Askerlerimizi,kadınların özlemle dokuduğu bu ürünler ısıttı...

Kızılay bünyesindeki Kadınlar Merkezi, Türk kadınının cesaret,azim,kararlılık,yaratıcılık gücünü gösterdi, her biri milli mücadelenin birer neferi oldu...Türk kadınının aydınlık yolu, onların açtığı haklı gurur üzerinde kuruldu.

Modern Cumhuriyet kadınını,emekleriyle Onlar 'doğurdular'...

Sonsuz saygılarımla...

GÜZELLİK ÖNEMLİDİR !

Dünyada her şey ve herkes, her konuda, 'kendince güzel ve iyiyi' bulma yönünde bir gayret içindedir.

Kadın için de güzellik önemlidir, çünkü kişinin bedenini güzel hissetmesi benlik gelişimi açısından önemlidir.Nasıl göründüğümüze dair oluşan fikir, biraz karışık yollardan gelir...Duygu,deneyim,kendimizin ve toplumun kültürel özellikleri ve beklentilerine göre şekillenir.

Kabul edilen güzellik standartlarına yakın değilsek benlik değerlendirmemiz düşük olabilir.Vücudunu beğenmeyen kişilerde depresyon olasılığı daha çok . Ama bu arada, depresyona girince de vücudu kötü algılama başlıyor. Yani yumurta tavuk,tavuk yumurta hikayesi...Bu durum yaşla beraber farklılık gösteriyor.Genç yaşlarda bedenimizdeki problemler depresyona neden olurken,yaş ilerledikçe depresyonda olma hali vücut algımızı bozar oluyor.Yani biz yetişkinlerde, sıkıntılı ruh haline sahip oldukça bedenimiz konusundaki beğenimiz düşüyor.

Beden algımız, beğenimiz yükseldikçe neler oluyor peki ? Kadın gebe kaldığında eğer beden algısı iyiyse, kadının gebeliğe dair kendine güveni daha yüksek olabiliyor.Hatta bu gebelerde cinsel hayatın devamlılığı bile daha mümkün olabiliyor.Cinsel hayatın iyiliği için de bedeni iyi hissetme gerekiyor.

Yine kadın kendini bedenen kötü hissettikçe, meme muayenesi ve jinekolojik muayene gibi mahremlik içeren muayenelerden de kaçıyor.İlginç bir araştırma var: Benlik saygısı,beden algısı ve umut düzeyi yüksek kadınların, rahim ağzı kanseri taramalarına daha çok gittiği ve böylece erken tanının daha çabuk konabildiği gözlenmiş..

Vücudumuzu nasıl algıladığımız dinamik yani değişkendir,hayat boyu değişir,çeşitli durumlara bağlıdır.

Yaşadığımız yaş dönemiyle beraber değişebilir örneğin...Ergenlikteki algı farklıyken, gebelik ve menopozdaki algı farklı olabilir.Ergenlikte sivilceli,koca burunlu olduğumuzu düşünürken,gebelikte şiş,hantal,sevimsiz,menopozda kırışmış,cazibesini yitirmiş,güçsüz algılayabiliriz.Beraberinde de güven duygusu ve benlik saygısını içten içe yıpratırız.

Yaşanan hastalıklar da vücut algımızı değiştiriyor elbet...Bütünlük ve güzellik algımızda memeler çok önemli.Bu yüzden meme kanseri geçiren kadınlarda yapılan psikososyal çalışmalar da çok fazla..Meme protezi yapılsa bile kadının bütünlük algısı üzerine etkisi az olmakta.

Sosyal durum da beden algısını değiştirebiliyor.Bir çalışmada gebelerdeki vücut algısının ,gebenin ekonomik durumuna göre değiştiği görülmüş. Ne kötü ki, fakirleştikçe bedene dair güzel hislerimiz azalıyormuş. ‘Eşiyle ilişkisini kötü’ olarak gören kişilerin de beden algısının düşük olduğu,bedenlerini beğenmedikleri tespit edilmiş.

Vücut algısında geçmiş aile yaşantısı da çok önemli.Anne ile ilişkisi iyi olan çocuklar vücutlarını beğeniyorlar.Babasıyla ilişkisi iyi olan çocuklar da ona keza...Ama anne babası ayrılmış olan çocuklarda, yetişkinliklerinde vücut algısının ve benlik saygısının daha az olduğu görülmüş.Çocukluk yaşlarında alınan güven hissi , yetişkinlikteki iyi algılama düzeyimizi etkiliyor.

Cinsiyete göre de beden memnuniyeti değişiyor.Erkeklere göre vücudumuza güvenimiz daha düşük.Onlar vücutlarını beğenirken ya da önemsemezken, bizlerin kendimizi kötü hissettiği zaman çok.Ayrıca erkeklerin yaşam doyumları kadınlara göre daha yüksek, hayattan daha çok zevk alıyorlar, kadınlarınsa daha düşük.Yaşamdan aldığımız doyum arttıkça vücudumuzu daha güzel algılıyoruz.Kısaca; hayattan zevk aldıkça güzelleşiyoruz...

'Kendini iyi hissetme hali' , 'wellness' önemlidir.Çünkü karşılıklı olarak tatmin olunan ilişkileri,üreticiliği,yaratıcılığı arttırır,yaşamdan doyum alma yolunda gereklidir.Toplum sağlığı için de bu anlamda ‘iyi hissetme’ çok önemlidir.

Eee benim hiç güzel yanım yok ! demeyin şimdi..Olanı keşfetme, güvenimizi arttırma,benlik saygımızı yükseltme zamanı..Hadi şimdi ayna karşısına, iddia ediyorum ki, muhakkak güzel bir yanınız vardır. Gözünüz, dudağınız, dişiniz, çeneniz, gözünüzdeki ışıltı güzeldir...Olmadı mı, memeniz, gıdınız, göbeğiniz,kalçanızın üzerindeki gamze ya da duruşunuz güzeldir. Hiç mi şans yok, belki de sesiniz, fikriniz, gönlünüz güzeldir…

Daha güzelleştiğimiz günlere...

Saygılarımla...

#ERKEK YERİNİ BİLSİN

Tüm dünyada zaman zaman kadınların sıkıntılarını dillendiren akımlar olur,geçer.Bu seferki ‘ruging’ isimli bir twitter kullanıcısının ‘kocam isterse çalışabilir’ tweetiyle ülkemizde başladı.Dolayısıyla bizi daha yakından anlatan,fazlasıyla can yakıcı, yerli ve milli bir akım oldu.Öyle cümleler var ki bu hastagh altında; tıpkı zor bir matematik sorusu gibi ,tekrar tekrar yavaş yavaş okuduğunuz, anlamakta ve içinize yatırmakta güçlük çektiğiniz… Bu akımda kadınlara dair söylenmiş  cinsiyetçi , ayırıcı ve ötekileştiren sözler, erkeklere uyarlanıyor. Bu cümlelerin asıl hali ,toplumda yaygın olarak inanılan fikirler.Bir kısmı siyasetçiler, din adamları , söz sahibi kişiler tarafından edilen laflar. Bu sözlerin erkeklere söylenmiş olduğunu düşününce kafanız allak bullak oluyor, eğer biraz vicdanlı bir insansanız içiniz sızlıyor. Aralarında acıyla karışık gülerek okuduklarınız da var. Ben de hayali bir erkek karakter yaratarak bu tweetleri ona yükledim ve onun ağzından bir hikaye yazdım size.Bu sert kabuğunu kırmaya çalışan erkek karakterin öyküsünü, bakalım beğenecek misiniz? Başlıyor…

Boyum pek uzamadı, her ne kadar ‘erkeğin g.tü yere yakın olanından korkacaksın’ deseler de ben  iyi bir insanım. ‘Erkeğini dövmeyen dizini döver’ mantığıyla büyüdüm. Dayak yemedim de, çok kulağım çekildi namuslu, iffetli bir erkek olayım diye…

18 yaşında oldum.Yıllar geçti, evleneceğim günler geldi.Biran önce baş göz etmeye çalıştılar bizimkiler.Eee derler ya ‘erkeği boş bırakırsan ya davulcuya ya zurnacıya kaçar’. O hesap işte…Nasibim de iyi biri olsa diye geceleri yıldızlara bakar dalarım. ‘Erkek dediğin evinden damatlığıyla çıkar, kefeniyle döner’ bir kere. Mutsuz olup geri dönmek mi! şeytan kulağına kurşun…Her ne kadar evlen, yaşın geldi bir erkek olarak deseler de benim gönlüm okumaktan yana.. ‘Erkek çocuk okur mu hiç’  diyen annemi güç bela ikna ettim, üniversite sınavına  girdim zorla. Sonuçlar yeni açıklandı. İstanbul’da, yaşadığımız bu şehirde, bir fakülteyi kazandım. Zaten başka bir şehirde yalnız okumama izin vermezlerdi. Onları bu konuda hiç zorlamadım bile..Devlet büyükleri ‘pozitif ayrımcılık uyguluyor, erkeklerin üniversite okumasını sonuna kadar destekliyoruz’ dediler bir kere..

‘Üniversiteye de gitsinler tabii’ dedi annem. ‘Ama evlenince nasılsa diplomayı alıp duvara asacak, evlerinin beyi olacaklar’.Bu söz üzerine boşuna mı okuyacağım diye içimden geçirmiyor değilim.

Okullar açıldı, İstanbul zor şehir, geceleri de tehlikeli. Pek çok erkek arkadaşım var başka şehirlerden.Anadolu’dan gelip buralarda olabilmek kolay mı?  Okuldan dönüş uzun, uykumun ve açlığımın bastırdığı saatler…Allahtan ‘Şişli belediyesi erkekleri her türlü tehlikeden korumak amacıyla pembe otobüsler yaptı’ da biraz nefes alabildik. ‘Saat 22:00 den sonra da durak dışındaki yerlerde de inebileceğiz’. İETT’ nin erkeklere ayrıcalıklı bir hediyesi. Kuytu yerler, alt geçitler, ara sokaklar insanın tüylerini ürpertiyor.Şarapçı kadınlar, dilenci sırnaşık kızlar peşinden ayrılmıyor insanın.Bazen ‘bir erkek gece gece  dışarıda geziyorsa aranmıştır, tecavüz eden kadının suçu yok, o saatte ne işi varmış bir erkeğin dışarda’ gözüyle bakıyorlar. Bir erkek için çok zor…

Başarılı bir üniversite hayatından sonra üniversiteyi dereceyle bitirdim. Stajlarım falan da çok iyi geçti, ‘bir erkeğin şantiyede ne işi var’ deseler de, meslek elde artık…Bir kızı seviyor gibiyim, çok belli etmiyorum şimdilik, yanıma geldiğinde birazcık yüzüm kızarıyor sadece. ‘Nerde o yüzüne baktığımız zaman yüzü hafifçe kızarabilecek, boynunu öne eğecek, gözünü bizden kaçırabilecek iffet sembolu, haya sembolü erkeklerimiz !?’  denir durur ya, ben onlardan biriyim işte !.

Onunla birlikte olunca çok gülüyorum, beni çok güldürüyor. Kendimi tutamıyorum, kahkaham çınlarken annemin ‘erkek öyle herkesin içinde kahkaha atmayacak’ lafı geliyor aklıma.

Aşık olurum diye ödüm kopuyor. ‘Erkek dediğin İstanbul gibi olmalı, fethi zor, fethedeni tek’. Hem ‘erkek kendini gelecekteki hanımı için saklamalıdır’, bu işlerde ‘erkek, kadının elinin kiridir’,

flört işini boş vermeliyim.Evlilik için erken daha, kariyerime odaklanmalıyım, evlendikten sonra ‘elin kızı diplomana değil yaptığın pilava bakar!’  derler ya, o yüzden kariyer işleri geri planda kalabilir.

Hoşlandığım kız, bir arkadaş sohbetinde göğsünü gere gere demişti ki; ‘erkeğin en güzel kariyeri babalıktır’. Düşündürdü beni bu durum ama zaten bizim oralarda da ‘erkeğin sırtından sopayı, karnından sıpayı eksik etmeyeceksin’ derler. Boşuna okumadım ki ben, olur mu hiç öyle… Gerçi ne  bu bendeki maskülen ifadeler…Kız geyiklerinde diyorlar ki; ‘maskulinizmi savunan erkek çirkin ve şişmandır.Maskulinizm erkeği buluncaya kadar.’ ( Mola isteyip açıklayayım hemen: Erkeklerin, feministler çirkin ve şişmandır, karıyı buluncaya kadar feministim sonra değil güzellemesi var ya , hatırladınız değil mi?, o işte.Hikayeye devam…)

Bugün, dünya erkekler günüydü.Erkeğe yönelik şiddet yine kadınlar arasında tartışıldı durdu. Kadınların çoğu   ‘erkeğe şiddeti kınıyorum, ama erkek de yerini bilmeli tabii’ kafasında zaten.Yapmamalıyız, etmemeliyiz, ‘erkekler çiçektir’ ,’erkek düşmanı değilim, benim babam da bir erkek’ lafları falan filan..Konuşmacıların hepsi şiddeti uygulayan kadınlar. ‘Dünya erkekler gününde, bari birkaç tane de erkek konuşmacı olsaymış!’. Aralarında konuşurken duydum; ‘panele bir erkek koymamız lazım, yoksa kötü görünecek’ diyorlar.

Öğleden sonra, erkeklerin de çalışabileceği çok uzak olmayan bir iş yerine başvuruda bulundum. Erkek olduğumu duyunca gönülsüzce dediler ki, telefon üzerinden kayıt oluşturun. ‘Babanızın evlenmeden önceki oğlanlık soyadının iki ve üçüncü harfi’ derken kaydı tamamladım. Erkek işçi sayısını arttırma konusunda bir politikaları varmış duyduğuma göre. Müdürleri bir erkekmiş. ‘Erkekler elinin çamuruyla, yönetim işine karışmasın’ denir ama başarmış işte müdür olmayı…

Aslında ‘bir erkek için en iyi meslek öğretmenlik, çocuklarına evine rahat rahat vakit ayırır’ diyorlar ama…Belki de evleninceye kadar çalışırım. ‘Boşanmaların artmasının nedeni, erkeklerin iş hayatına girmesiymiş, asıl görevi olan kocalığı unutuyor çalışan erkek’ deniyor. Bakalım ne olacak!

Komşumuz Mehmet abi de iş arıyor, fakat karısı izin vermiyordu en son.Araları biraz limoni…Karısı Ayşe abla, çapkın kadın, gece alemleri pek bol…Aile büyükleri diyormuş ki; ‘dövmemiş, sövmemiş ne yapmış ya! Çapkınlık kadının fıtratında var, erkek dediğin azıcık sineye çekmeli! Evlenilecek erkek var, eğlenilecek erkek var, evlenmiş işte seninle yetmiyor mu !’

Karısı Ayşe abla da diyormuş ki; ‘kocam tutturdu çalışacağım diye. Yavv senin kazanacağın paraya ihtiyacımız mı var? Çok istiyor ,tamam çalış dedim, hevesini al. Çocuk olunca bırakacak nasılsa! Erkek dediğin kırar dizini evinde oturur’. Ayşe ablaya ‘kes sesini,erkek gibi dırdır yapma’ diyecek biri lazım .Neyse, sonunda ‘kocam isterse çalışabilir’ lafını koparmış Ayşe ablanın ağzından. İçimden geçiriyorum Mehmet abi çalışsa, Ayşe ablaya ne zararı olacak diye? Aslında ‘kadınlar da ev işlerine yardım etmeli, erkek yemek yaparken kadın da salatayı yapabilir mesela’.

Mehmet abinin işi zor bu gidişle..Onunla aynı yerde çalışsak, beraber gidip gelsek ne güzel olurdu.Hem mesaiye kaldığımızda dönüşte birbirimize yoldaş olurduk.Malum dolmuş cinayetleri oluyor, dolmuşta tek kalan erkeğe musallat olanlar çıkabiliyor. ‘Erkek köpek kuyruğunu sallamazsa dişi köpek kovalamaz, kadındır yapar, o adam da kuyruk sallamasaymış’ deniyor hep.

‘Senin babana abine yapılsa hoş mu?’ Hiç düşünmüyorlar bunu.

Aklıma geldikçe  küfredesim geliyor. ‘Bir erkeğin ağzına küfür hiç yakışmıyor’ deyip susuyorum.Birkaç gün yazılıp çiziliyor sonra  ‘erkek cinayetleri çok abartılıyor, bu toplumun başka sorunları da var. Sadece erkekler ölmüyor ki !’ deniyor .

Bir de, ‘eee kadınız gözümüz kaydı napalım’ diye tecavüzün olağan görülmesi durumu var.…

İşle ev çok uzak olacak, aslında ayrı bir ev tutayım istiyorum. Annem her dışarı çıkışımda ‘erkek başına gitme, laf söz ederler, bizi elaleme rezil etme’ der. Annem iyi kadın bana güveniyor ama dışarıdaki tehlikelere karşı beni korumak için yapıyor, biliyorum. Ablamın baskısından da usandım bu arada. ‘Ablam  kılık kıyafetime karışır, kırarım bacaklarını’ der durur. ‘Erkek dediğin beyefendi gibi giyinecek, oturmasını kalkmasını bilecek. Başı açık erkek perdesiz eve benzermiş’. Annemse evin içinde giydiğim şortta bile ‘o şortun boyu ne o oğlum, ablan bacaklarını kırar’ diye tasdik eder ablamı. Bir keresinde çok hastalanmıştım.Doktor da tesadüf bu ya kadın. Ablam çıldırdı ‘kadın doktora muayene olacakmış, gebertirim’ diye. Annem ablama sık sık der ki ‘aman kızım, sana el değmemiş oğlan buluruz, diğerleriyle gez, takıl’. Ben yapsam bunu öldürürler beni…

Babam, sık sık annemden dayak yer.Anneannem de der ki; ne olmuş kocasına bir tokat attıysa, karısı değil mi yapar, olayı bilmiyoruz hak etmiştir belki de’…Böyle bir ev işte, yaşaması güç.

İstiklal Caddesinde sinemadaydım bizim oğlanlarla. Gerçi geç oldu ama eve gitmeden bir şeyler atıştırayım dedim. Sabah sadece ‘enişten tost’ yiyerek çıktım yola, kurt gibiyim. Yeni bir restoran açılmış İstiklal’de. Ucuz ve lezzetliymiş, menüyse nefis… ‘Babalı oğlanlı çorbası, erkek budu köfte, dilaver dudağı tatlısı, sütlü Arif tatlısı’…Önden ufak atıştırmalıklar geldi, iştahla başladım. Allahım, yemek yemek ne güzel şey. Gerçi kilo almaya başladım dikkat etsem iyi olur. Derler ya ‘yemeğin salçalısı, erkeğin kalçalısı’

diye. ‘Erkek dediğin ele avuca gelecek’. Ama şişmanladıkça da sevmiyorlar bu kadınlar erkekleri. Neyse ‘çirkin erkek yoktur, bakımsız erkek vardır’ nihayetinde. Yemeğin üzerine tatlı siparişi vereyim derken, arka masadaki erkekle konuşan kadın garsonun sözleri takıldı kulağıma. ‘Dul erkeksin, bi şeye ihtiyacın falan olursa çekinme’ diyor. Bence ‘erkek fıtratı gereği yanlışa sapma eğilimindedir’. Sağlam dur diye içimden sesleniyorum genç dul adama, sağlam dur… Bu durumun üzerine tatlı yiyecek halim de hiç kalmadı vallahi. Restoranda televizyon açık, vakit geç oldu, haberlerin sonuna geliyor spiker.  Bir tecavüz haberi var kan donduruyor. ‘Tecavüzcü 3 genç kadın, beğendikleri erkeği kaçırmaya çalışmış’, tecavüzcü kadınlar diyorlar ki ‘o saatte şortla orada ne işi vardı?’.

Şiddet yanlısı bu sapık kadınlara ne yapmak gerekir ve erkeklere olan bu zulüm nasıl biter bilmiyorum.

Akşam çöktü, hafif de yağmur başladı, durağa yürüyorum. Sokağın çıkışında bir kaza olmuş, insanlar toplanmış. Söylenip duruyorlar, ‘iddaya girerim, o arabayı bir erkek kullanıyordur’ diye. Ölen kalan yoktur inşaallah. Durak kalabalık, otobüs geldi çok sıkışık değil Allahtan. Bir kadın fortçu acayip canımı sıktı geçenlerde. Korktum, utandım, bağıramadım. Otobüsde Ortaköy sahile bakan tarafa oturdum biraz keyifleneyim diye. Dolmabahçe Sarayı, Çırağan Sarayı, Ortaköy Camii ....Ön koltuğa oturan aslında hali vakti yerinde olmadığı da belli olan bir kadın,  yanındaki kadın arkadaşıyla sohbette… ‘Benimki bu sefer de erkek çocuk doğurdu iyi mi? Ne zaman kucağıma bir kız çocuk verecek bilmiyorum, bıktım artık’ diyor. Yanındaki de onu teskin ediyor . ‘Üzülme. Kadınsın kadıın! Kadının dibisin… Heykelini yapmaya kalksak memelerine beton yetmez !’

Anlaşılan o ki muhakkak bir kız çocuk doğuracaksın evlenirsen.Bu kadın, adamı da dövüyordur, ‘erkeğin sırtından sopayı karnından sıpayı eksik etmeyeceksin’ kafasıyla…

İşte böyle, hikaye bana kalsa çoook devam eder ama köşedeki yerim ancak bu kadarına el veriyor. Hadi, artık normal hayata dönelim, kadın-erkek derken kafamız bir hayli karıştı.

Yazının bir kısmında gülmüş olabilirsiniz ama genel olarak biraz içinizin sızladığını düşünüyorum.Nihayetinde denebilir ki; eğer kadına şiddetin temelindeki cinsiyetçi dili farkedip, içinizin sızlamasını hissettiyseniz iyisiniz. Ama eğer değilse, vahşet yolunda emin adımlarla gidiyorsunuz demektir.

Yazıyı Atamızın bir sözüyle -yakıştığı gibi- kapatalım:

‘Ey kahraman Türk kadını ! Sen yerde sürüklenmeye değil , omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın’.

Saygılarımla…